Omgaan met het beëindigen van de D/s – relatie

Relaties eindigen. Soms wordt een relatie door een bewuste keuze van beide partners beëindigd, andere keren vraagt een partner om te worden vrijgelaten. In beide gevallen is het beëindigen van een relatie pijnlijk. Naar mijn mening hebben veel D/s relaties de neiging om dieper te functioneren op psychisch vlak. Vaak krijg ik de vraag wat te doen als aftercare na het beëindigen van een relatie, zowel door Dominanten en subs. Wat voor soort aftercare moet er zijn? Welke verplichtingen gaan door, zelfs na beëindigen van een relatie?

Veel mensen lijken te geloven dat het voor de Dominante kant minder moeilijk is dan voor de onderdanige kant. Maar ik geloof dat de investering in tijd, energie, emoties minstens gelijk is. Dominant zijn sluit je niet uit van emotionele gevoelens en reacties. Bovendien neigt de Dominant om delen van hun ego en/of zelfbeeld te investeren in het ‘in eigendom hebben’ en de controle van de sub. Een plotselinge vrijlating (vooral als deze afkomstig is van de sub) kan de Dominant een gevoel van zelftwijfel geven (hebben ze niet voldaan aan de behoeften van hun sub?), schaamte (hoe zal hun reputatie vergaan over deze mislukking?), schuldgevoel (heeft iets wat ik doe dit veroorzaakt?). Allemaal gekoppeld aan de normale gevoelens die gepaard gaan met een verlies.

Een sub die wordt vrijgelaten, heeft eveneens verwoestende gevoelens. Vele neigen ernaar de schuld op zichzelf te richten, terwijl het einde van de relatie misschien niets te maken heeft met iets dat ze kunnen controleren. Ze kunnen zich afgedankt, gebruikt, heel klein, en bespeeld voelen. Omgaan met deze gevoelens, die ook persoonlijk verraad kunnen inhouden, kan heel moeilijk zijn. Een sub kan alles investeren in zijn/haar geloof van zijn/haar Dominant. Die investering kan in sommige gevallen slecht zijn. Omgaan met deze gevoelens kan onoverkomelijk lijken. Daarnaast kiezen sommige Dominanten ervoor om alle onafhankelijkheid van hun sub weg te nemen, inclusief krediet, rekeningen controleren, inkomen enz. Een plotselinge vrijlating kan zo’n sub behoeftig achterlaten (soms met kinderen). Het is dan dus ook mijn oprechte suggestie, wanneer je dus in een 24/7, langdurige D/s relatie zit waarin dat soort beperkingen voorkomen voor de sub, om een Dominant te overwegen die de zorg voor die onderdanige op zich wil nemen om hem/haar weer op de regel te krijgen, na het plotse beëindigen van een relatie. De Dominant kan de mogelijkheid van hun eigen plotse dood niet beheersen en moet binnen hun mogelijkheden de onderdanige (die ze koesteren) voorzien van een continuïteit van stabiliteit. Een Dominant moet niet bang zijn voor het verlies over zijn/haar sub door deze acties. Het is een methode om respect te inspireren. Niet het tegenovergestelde.

Het beëindigen van een relatie is als een verlies. Veel mensen ervaren het als een rouwproces bij een dood. In een relatie kunnen ze hun hoop, verlangens, verwachtingen en plannen voor de toekomst investeren.  Ze hebben waarschijnlijk ook tijd, geld en moeite geïnvesteerd. Velen hebben grote veranderingen in hun leven aangebracht om ‘bij’ deze persoon te zijn en op dat moment kan het voor hen een verspilling lijken. In sommige opzichten bevat een D/s-relatie een buitensporige hoeveelheid hoop. ik noem dit soms ‘de belofte’. Als we jong zijn, creëren we een beeld van ‘die ene’. De speciale persoon met wie we plezier hebben, met wie we lachen en waar we een schouder vinden om op te huilen. Met een relatie investeren we in ‘de belofte’. Wanneer die belofte breekt voelen we ons aan de kant gegooid. De emoties stromen aan beide kanten van een relatie. Ik ben van mening dat D/s van beide mensen vereist dat ze meer investeren in vertrouwen, respect, verantwoording en verantwoordelijkheid.

Het is onmogelijk om een breed scala aan ‘oplossingen’ aan te bieden wanneer met zich afvraagt hoe dergelijke gebeurtenissen het beste kunnen worden aangepakt. De variabelen onder ons zijn te groot om voor iedereen te kunnen werken. Ik ben echter van mening dat degene die de relatiebreuk initieert, met zijn/haar partner moet gaan zitten en zonder verwijtende bewoording moet vertellen waarom en hoe ze dit punt hebben bereikt. Het is mijn mening dat begrip, zelfs wanneer het pijnlijk is, helpt bij genezing. Het is beter om het te weten dan om het te moeten raden. Daarnaast vind ik het belangrijk dat beide mensen proberen een beetje persoonlijke waardigheid, respect en zorg voor hun ex-partner te behouden. Het is niet nodig dat er kwetsende woorden, minachting of gebrek aan respect is. Dit is iemand waar je ooit van hield of dacht dat je van hield. Ze kunnen een levenslange vriend worden of andere wegen inslaan. maar sluiting op een volwassen manier is het minst kwetsend voor beide.

Verwacht woede, pijn, depressie en verdriet in de nasleep. Verwacht dat genezing lang zal duren. Het is belangrijk om vrienden te hebben buiten je voormalige partner om mee te praten en je gevoelens te uiten. En wanneer je depressie erg diep is zoek dan hulp. Beschouw het als een rouw om een dood. Het zal tijd en moeite kosten om te herstellen.

Als je een sub bent die om vrijlating heeft gevraagd. Zelfs als dit je beslissing is, zal je dezelfde emoties van verlies en angst voelen. Je mag dan je redenen weten en alles grondig hebben overwogen, maar je zult nog steeds geconfronteerd worden met leegte, en een leeg gevoel van verlatenheid. Zoals ik eerder al heb opgemerkt, de ‘band’ die een sub en Dominant met elkaar hebben gaat vaak verder dan liefde of zelfs een vanilla huwelijk. Deze band kan al dan niet eindigen zelfs als je de ‘mentale’ beslissing neemt om te vertrekken. Je kunt nog steeds dezelfde behoeftes en verlangens ervaren. Je merkt misschien dat je twijfelt, ook al weet je vooruit dat het voortzetten van de relatie niet de juiste beslissing is. Een Dominant kan dezelfde connectoren voelen. Daarnaast zullen vele Dominanten een voortdurende verplichting voelen om de onderdanige te ‘beschermen’ tot lang nadat de sub verhuisd is naar andere relaties. De koppeling kan nooit echt eindigen en dat is iets waar beide partijen rekening mee moeten houden, vooral als hun relaties overgaat in vriendschap. Het kan gemakkelijk zijn om later in de vertrouwde rollen terug te kruipen wanneer andere trauma’s in hun leven voorkomen en zij kijken naar degene die ze belangrijk vinden om hen daardoor hen te helpen.

Het behouden van een toegang tot oude relaties is een dubbele overweging. Het kan schadelijk zijn als die toegang op enige manier uw huidige relatie verstoord of destructief is. Het kan positief zijn als de betrokkenen hun taal en gedrag kunnen heroriënteren zodat het neutraal wordt.

Misschien zijn de moeilijkste relaties om er mee om te gaan die welke gebaseerd zijn op gebrekkig begrip. Mensen horen vaak wat ze willen horen en negeren wat ze niet willen horen. Ze kunnen nieuwe relaties opbouwen tot iets groots terwijl dat nog helemaal niet als zodanig beschouwd kan worden. Soms ontmoeten ze iemand één of twee keer en dan is het weer klaar. Contact eindigt en reacties worden kort en emotieloos. Op een moment als deze zal de persoon zich gebruikt voelen. Het wordt voor hen duidelijk dat hun ‘perceptie’ van de ware aard van de relatie heel anders was dan de persoon waar in ze geïnvesteerd hebben. Dit creëert grote gevoelens van twijfel aan zichzelf in hun persoonlijk oordeel. Dit soort dingen kunnen nooit volledig worden vermeden omdat we niet telepathisch zijn. En ook is het niet altijd mogelijk de leugens van de waarheid onderscheiden. Echter, waar mogelijk moeten beide mensen doorgaan. Er is geen haast om te spelen. Als een persoon echt is, is tijd de vriend. Als ze van ‘het voldoen van je behoeften’ houden, zal er een intense druk zijn om snel te spelen. Dus, vermijd die druk. Als die druk van jou komt, onderzoek dan of je eerlijk bent tegen je partner. Als je onder druk wordt gezet om meteen te spelen, ga dan een stapje terug en kijk of dat voldoet aan je ideeën of doelen. Als je van korte casual play bent, is het eerlijk. Er is geen schaamte om te willen wat je wilt. Er is schande in liegen om te krijgen wat je wilt ten koste van de gevoelens van andere mensen.