Hokjes, labels en termen: Wie ben ik? Wat ben ik? Waar hoor ik thuis?

Wanneer je gevoelens hebt voor BDSM  en je op zoektocht gaat naar “Wie ben ik nou eigenlijk” kom je terecht in een groot bos van hokjes, labels en termen. Van sommige zal je misschien gelijk al zeggen ja dat past bij mij. Voor andere moet je misschien eerst wat ervaren en een volgende past misschien wel, maar alleen gedeeltelijk bij je. In dat bos kan je redelijk verward raken. Want je wilt jezelf vaak een plaatsje geven. Al is het alleen maar om je gevoelens te kunnen verklaren.

Het rare is dat wij als mensen vaak die hokjes en labels nodig hebben. Ook al willen we helemaal niet in een hokje geplaatst worden. Zo zitten we nou eenmaal  in elkaar. Zeker als je taal gaat gebruiken om ervaringen of voorkeuren van elkaar te begrijpen. Maar elk woord, elk begrip, denk aan Dom, sub, Top, slaaf, little, sadist, lust, pijn, al die woorden zijn altijd maar een concept en daarmee dus ook een hokje of label. dat is gewoon onvermijdelijk.

Aan geen enkele ervaring, is aan te geven met een vaste grens, een hokje of een label. Je bent tenslotte wie je bent, je voelt wat je voelt en geen enkel hokje is daar toereikend voor. Maar kan voor een ander wel een grove benadering zijn. Want Dom zijn is iets heel anders dan sub of misschien ben je wel Switch, maar hoe preciezer je kijkt hoe meer je de weg kwijtraakt in dat grote bos. Met als conclusie dat taal nooit afdoende is. Want tja dan ben je er achter dat je sub of Dom bent en dan wil je dat misschien ook nog wel verder definiëren naar pijn of lust, zorgend etc

Als je puur naar jezelf kijkt, naar je gevoelens, naar wie je bent. Dan kan je een echt UNIEK label maken. Een label dat zegt “Dit ben ik”. En daarvan is er ook maar één. Want niemand is hetzelfde, iedereen is uniek. En dat we die eerste labels nodig hebben om te kunnen ontdekken wie we zijn binnen de BDSM dat is niet gek. Als beginner (maar ook als gevorderden) lees en leer je wat. Je praat er eens met andere over en ontdekt wie je bent, waar je van houdt. Krijgt misschien al de mogelijkheid om wat te gaan ervaren. En zo ontstaat jouw eigen unieke label, soms ook wel hokje genoemd.. Een label die echt bij jou past. De ene persoon kan dat heel snel vinden, de ander doet er wat langer over.Maar vinden ga je het zeker. En het kan zelfs zo zijn dat het in de loop van de tijd weer wat aangepast wordt. Een mens verandert, grenzen worden verlegd. Zo vormen we onszelf weer verder.

Ervaringen zijn altijd onbegrensd, Het is de taal, de woorden die we nodig hebben om met elkaar te praten. Op die manier vind je gelijkgestemde. Taal geeft je ook de mogelijkheid te vertellen wat je wel en niet wilt. Dus samen met die hokjes en labels is dat dus wel erg nuttig.

In eerste instantie is het heel normaal dat je verbindt aan termen, labels en hokjes.  Om je vervolgens ook weer flink af te zetten van het geheel omdat je er achterkomt dat het de lading niet goed dekt. Om daarna vervolgens weer tot bezinning te komen waarbij het uiteindelijk niet meer uitmaakt of ze het een hokje, label of term noemen, en geeneens meer een afkeer voelt voor die hokjes, labels en termen zelf. Op dat moment begint je volgende leerstap.

Je maakt je mooie eigen UNIEKE label, Je bent wie je bent, je voelt wat je voelt, jij bent je UNIEKE jij. Je komt thuis!